Daripada teganuku (Rencana Dua Bahagian)
Pilihan raya umum ke-13 banyak mengajar Barisan Nasional khususnya UMNO untuk mengenali siapa kawan sebenar dan siapa kawan yang ‘menikam dari belakang’ dalam politik.
Kegagalan BN mendapatkan majoriti dua pertiga di peringkat pusat turut mendesak kita menilai setiap prestasi komponen kali ini.
Malah BN yang mengumpulkan parti pelbagai kaum di bawah satu lambang dan bendera nampaknya semakin terhakis sokongan terhadapnya, kecuali oleh parti-parti di Sarawak, Sabah dan UMNO sendiri.
Di sebalik kejayaan Perdana Menteri dan Pengerusi BN, Datuk Seri Mohd Najib Razak mengekalkan BN berkuasa semula di Putrajaya, beliau tetap gagal meraih dua pertiga dan menjadi Perdana Menteri Malaysia pertama yang gagal mendapat mandat dua pertiga di Dewan Rakyat.
Selain itu, sebagai Pengerusi BN dan Perhubungan UMNO Selangor, Najib gagal menawan balik Selangor seperti Tun Dr Mahathir Mohamad ketika itu Pengerusi BN dan Pengerusi Perhubungan UMNO Kelantan gagal menawan kembali Kelantan pada pilihan raya selepas ia jatuh ke tangan PAS dan Semangat pada 1990.
Walaupun dibantu oleh Tun Dr Mahathir, ternyata tsunami pengundi Cina yang melanda kepimpinan Najib begitu kuat sehingga beberapa kawasan yang dianggap kukuh, turut tumbang kali ini.
Keyakinan pembangkang untuk mendapat Putrajaya, Perak danTerengganu selain mengekalkan Kelantan Selangor, dan Pulau Pinang sudah ditunjukkan sebaik Dewan Rakyat bubar.
Blog rasmi dan proPAS di Terengganu sebelum ini begitu yakin Terengganu akan jatuh kepada pembangkang pada PRU13 kerana isu-isu ‘panas’ yag dibawa oleh mereka termasuk isu terbaharu iaitu ‘rasuah balak oleh Menteri Besar’.
Walaupun PAS dan PKR bercakaran di Terengganu namun, hajat besar mereka untuk kembali ke Darul Iman tetap menjadi idalam.
Tiga faktor yang dinyatakan Pengerusi BN Terengganu, Datuk Seri Ahmad Said kenapa pengundi memilih pembangkang ialah pengundi luar, pengundi muda dan pengundi Cina.
Dengan kata lain ia bukan faktor calon. Bagi saya ada satu lagi faktor iaitu pembangkang membekalkan jentera mereka dengan fitnah dan lebong pembohongan.
PAS melancarkan ‘perang menawan Darul Iman’ dengan fitnah dan pembohongan selain menaruh harapan akan berlaku ‘cas keting’.
Ternyata 'cas keting' tidak berlaku seperti diharapkan, khususnya di Besut dan Setiu.
Kekalahan di semua DUN dalam Parlimen Kuala Terengganu, Cukai di Kemaman, Alor Limbat dalam Parlimen Marang dan Sura di Dungun dilihat lebih kepada ‘tsunami pengundi Cina’ dan pengundi muda.
Sementara kekalahan di beberapa DUN lain yang dijangka menang dilihat kekuatan PAS yang semakin meningkat selain calon-calon BN yang dikatakan ‘kurang menyerlah’ berbanding calon PAS.
Tidak nampak ‘cas keting’ sama ada di Dungun, Marang dan Hulu Terengganu, sebaliknya kekalahan di DUN yang dijangka menang adalah mungkin kerana strategi tidak mengena.
Malah kekalahan pakar strategi BN Terengganu, Datuk Rosli Mat Hassan di Parlimen Dungun dikaitkan dengan ‘persoalanpersoalan berkaitan dirinya sendiri, bukan UMNO atau BN’.
Ahli Majlis Tertinggi Umno,Datuk Seri Idris Jusoh berkata BN perlu membuat kajian semula terhadap kemerosotan sokongan rakyat kepada parti itu selepas keputusan PRU13 yang memberi banyak petunjuk kepada parti
Katanya, tumpuan patut diberikan terhadap saluran orang muda yang jelas tidak memihak kepada BN.
Katanya,mungkin ada sesuatu yang tidak kena dan parti akan memperbaikinya untuk menarik lebih ramai golongan muda menyertai Umno.
Idris berkata, beliau bersyukur kerana BN masih lagi mampu menguasai Terengganu dan Kerajaan Pusat selepas menghadapi serangan hebat pembangkang.
Walaupun berjaya mempertahankan Terengganu, kemerosotan undi kepada BN menyebabkan ada pihak menuding jari kepada Ahmad Said iaitu Pengarah Pilihanraya Negeri.
Kita tidak boleh mempersalahkan mereka.
Persoalannya apakah Ahmad Said yang juga Pengerusi BN dan Pengerusi Perhubungan UMNO Negeri sahaja yang patut dipertanggungjawabkan kepada kekalahan dua Parlimen BN dan DUN BN yang jatuh kepada pembangkang?
Dua parlimen yang jatuh kepada pembangkang ialah Dungun yang diwakili Rosli dan Kuala Nerus yang diwakili Datuk Mohd Nasir Ibrahim.
Sementara DUN yang kalah ialah Chukai (Kemaman), Paka dan Rantau Abang (Dungun), Alor Limbat (Marang), Tepuh dan Teluk Pasu (Kuala Nerus) serta Bandar di Parlimen Kuala Terengganu.
Jika dilihat kepada kawasan kalah, kita lihat dulu siapa Pengarah Pilihanraya Parlimen yang diamanahkan dan bagaimana prestasi mereka.
1. DUNGUN -
Ketua Bahagian ialah Datuk Rosli Mat Hasan - beliau kalah di Parlimen Dungun dan hanya DUN Bukit Besi kekal. Tiga lagi iaitu Rantau Abang dan Paka yang sebelum ini di bawah BN kalah. Sementara DUN Sura yang Rosli sendiri menjadi Pegawai Penyelaras DUN gagal ditawan semula);
2. KUALA NERUS -
Ketua Bahagian ialah Datuk Mohd Nasir Ibrahim - beliau kalah di Parlimen Kuala Nerus dan hanya DUN Seberang Takir kekal. Tiga lagi iaitu Tepoh dan Teluk Pasu yang sebelum ini di bawah BN kalah. (Sementara DUN Bukit Tunggal gagal ditawan semula);
3. KUALA TERENGGANU -
Ketua Bahagian ialah Datuk Wan Ahmad Farid Wan Salleh - beliau kalah di DUN Ladang. Tiga lagi DUN iaitu DUN Wakaf Mempelam dan DUN Batu Burok gagal ditawan semula, sementara DUN Bandar yang satusatunya diwakili MCA turut hilang.
Menariknya apabila sahaja DUN dibubarkan, Ahmad Said memberikan keutamaan kepada kawasan Parlimen dan DUN lain, selain Kemaman, sebagai keutamaan.
Beliau turun ke Parlimen Besut, Setiu, Hulu Terengganu, Marang dan Dungun sebelum kembali ke Kemaman tetapi kembali semula ke Parlimen Kuala Nerus dan Kuala Terengganu sebelum kembali ke Kemaman sekali lagi.
Maknanya, Ahmad Said berada di luar kawasan Parlimennya tujuh hari dan di Kemaman hanya tiga (3) hari ketika kempen pilihan raya berkenaan.
Setelah memberi perangsang kepada Pengarah Pilihanraya Parlimen masing-masing Ahmad Said baru tumpukan kepada kawasannya dan walaupun berusaha, satu DUN iaitu Cukai jatuh ke tangan pembangkang. Pada 2008, majoriti yang dimiliki BN ialah 769 undi yang dimenangi Datuk Mohd Awang Tera.
Gara-gara kekalahan di tujuh DUN dan dua Parlimen, Ahmad Said bagaikan dipersalahkan apabila ada cakap-cakap siapa calon yang layak menggantikan Ahmad Said?
Kini ada pihak cuba mengaitkan kemerosotan sokongan rakyat kepada BN dengan prestasi Ahmad Said sebagai panglima Pilihan Raya Umum ke-13 (PRU-13), selain beberapa faktor dalam dan luaran termasuk budaya peteh atau 'cas keting'.
Sememangnya, spekulasi mengenai Terengganu bakal mendapat MB baru hangat diperkatakan sejak sebelum PRU lagi.
Namun ia semakin kencang apabila penyokong BN dan UMNO tidak dapat menerima kehilangan tujuh kerusi DUN berbanding 24 yang dimenangi pada 2008, selain kalah dua kerusi Parlimen kepada PAS.
Kini macam-macam ramalan dan firasat kini berlaku di Terengganu.
Malah ada yang bersifat fitnah yang sengaja mahu memburukkan keadaan dan mempersoalkan kesetiaan Ahmad Said.
Ia gara-gara lambatnya perlantikan Menteri Besar – sama ada mengekalkan yang ada sekarang atau orang baru.
Seperti disebut sebelum ini, isu Ahmad Said sebagai Menteri Besar tidak akan terhenti hanya kerana beliau bertanding semula selepas ‘tok nujum politik’ mengatakan beliau akan disekat bertanding di DUN Kijal.
Kini hanya dua negeri yang dikuasai Barisan Nasional – kebetulan kedua-duanya negeri Pantai Timur – iaitu Pahang dan Terengganu sahaja belum ada majlis angkat sumpah jawatan Menteri Besar.
Pahang dijangka diadakan akan mengadakan majlis itu esok di Istana Sultan Abu Bakar, Pekan.
Bagi Terengganu pula, sehingga ini belum ada kedengaran apa-apa berita daripada pihak istana dan yang ada adalah pelbagai khabar angin.
Bila sebut khabar angin, ia sesuatu yang tidak dapat disahkan dan daripada sumber mana tidak pula diketahui.
Yang pasti Ahmad Said kini setia masih menunggu sama ada beliau akan dikekalkan atau beliau akan digugurkan.
Seperti berlaku di Pahang, apabila nama Menteri Besar belum diumumkan, spekulasi siapa bakal dilantik ke jawatan itu kini mula diperkatakan.
Kononnya punca perlantikan ditangguhkan adalah keputusan BN merosot di Pahang yang turut dialami oleh Terengganu.
Seperti Ahmad Said yang memimpin BN di Terengganu, BN Pahang dipimpin oleh Datuk Seri Adnan Yaakob berjaya mengekalkan kuasa pada pilihan raya umum ke-13, Ahad lepas.
Di Pahang, Barisan Nasional berjaya memenangi 30 daripada 42 kerusi Dewan Undangan Negeri (DUN) yang dipertandingkan.
Jumlah itu bagaimanapun merosot berbanding pilihan raya umum 2008, apabila BN Pahang menang 37 kerusi, sebelum calon Bebas Tanah Rata menyertai BN, menjadikannya 38.
Bagaimanapun beberapa pemerhati politik, berkata beberapa nama disebut-sebut berkemungkinan bakal dilantik sebagai Menteri Besar Pahang yang baharu.
Antaranya Datuk Sh Mohmed Puzi Sh Ali, bekas Setiausaha Sulit Kanan kepada Perdana Menteri Datuk Seri Najib Tun Razak yang menang di DUN Peramu Jaya dengan majoriti besar 7,627 undi.
Turut disebut ialah Timbalan Pengerusi Umno Pahang Datuk Mohd Sharkar Shamsudin (DUN Lanchang) dan Datuk Shahiruddin Ab Moin (DUN Dong) yang juga pengerusi GiatMara.
Di Terengganu, pada PRU 2008, yang ketika itu, ‘panglima BN” ialah Datuk Seri Idris Jusoh, jumlah kerusi dimenangi Barisan Nasional ialah 26 (termasuk 1 MCA) dan PAS 8 kerusi.
Namun kali ini, Barisan Nasional mendapat 17 kerusi (MCA kalah di DUN Bandar) dan kerusi Parlimen turut merosot kepada 4 kerusi di mana sebelum ini ia memiliki 6 kerusi.
Antara khabar angin di Terengganu yang disebarkan melalui sms dan media baru termasuk:
1. Ahmad Said mengancam akan ‘melompat ke PAS dengan membawa seorang penyokong kuatnya’;
2. Istana tidak berkenan untuk menyambung jawatan Menteri Besar kepada Ahmad Said;
3. Datuk Seri Mohd Najib Razak mahu calon lain menjawat Menteri Besar, dan
4. Pelantikan MENTERI BESAR baru akan memberikan nafas baru kepada pembangunan Terengganu yang dikatakan terlalu bergantung kepada sumber alam.
Berkaitan kemungkinan Ahmad Said mengancam, rasanya perkara seperti itu sengaja dibuat untuk mengeruhkan keadaan.
Ahmad Said sedar sekiranya melakukan demikian ia adalah sabotaj terhadap parti dan BN yang tidak mungkin beliau lakukan kerana Ahmad Said setia kepada UMNO.
Dia sering mengingatkan rakyat dan penjawat awam supaya jangan menghianati perjuangan kerana jika melakukannya, kita adalah orang yang paling HINA!
Kerana itu dengan meyebarkan sms dan menyebarkan berita Ahmad Said akan membawa bersamanya seorang ADUN adalah TIDAK BENAR SAMA SEKALI!
Ada juga mengatakan pihak istana tidak senang dengan Ahmad Said sekarang. Dulupun Ahmad Said dilantik kerana TIADA CALON LAIN yang layak.
Kini dengan sekurang-kurangnya dua Ketua Bahagian UMNO lain – Hulu Terengganu dan Setiu – sudah menang di kerusi DUN, pilihan semakin banyak.
Malah dikatakan dah ada ‘penyokong’ dua ADUN berkenaan cuba melobi agar bos mereka menjadi Menteri Besar.
Ini juga rasanya hanya spekulasi sahaja!
Soal Najib mahu Menteri Besar baru, ini sukar untuk diulas kerana ia adaah hati kecil Perdana Menteri itu sendiri.
Persoalannya, apakah Najib berani mengambil risiko sedangkan beliau sendiri sedang berdepan dengan masalah menempatkan dirinya di situasi yang kukuh akibat Barisan Nasional tidak mampu mencapai majoriti dua pertiga di Dewan Rakyat.
Risiko Najib lebih bahaya dalam parti daripada pilihan raya kerana penyokong UMNO akan menjamin negara ditadbir oleh Barisan Nasional tetapi tidak semestinya Najib menjadi Perdana Menteri.
Silap perkiraan Najib, dia akan menerima padah daripada bahagian-bahagian UMNO khususnya di Terengganu!
Mengenai perlantikan Menteri Besar baru akan memberikan nafas baru kepada pembangunan, ini sesuatu yang subjektif.
Persoalannya, apakah Ahmad Said mentadbir secara ‘persendirian’ tanpa dokongan Exconya?
Atau mereka hanya ‘Pak Turut’ dan mengia serta melaksanakan sahaja apa juga keputusan Menteri Besar?
Jadi, jika hanya berasaskan keputusan pilihan raya untuk perlantikan semula Menteri Besar di Terengganu, persoalannya, apakah ada AKU JANJI dibuat bahawa kalau sekiranya majoriti merosot, jawatan MENTERI BESAR akan ditarik balik?
Jika tidak, bermakna ada perkiraan dan penelitian lain dibuat oleh pucuk pimpinan parti khususnya Najib kerana melengah-lengahkan perlantikan semula ini.
Najib memerlukan sebab-sebab yang kukuh untuk dipersembahkan kepada Sultan Terengganu untuk mendapatkan perkenannya bagi tujuan perlantikan semula Ahmad Said sebagai Menteri Besar atau menukarnya dengan orang baru.
Namun risiko terhadap Najib dan UMNO tetap ada sekiranya menggugurkan Ahmad Said – bukan kerana Ahmad Said akan melompat parti – tetapi sokongan ahli UMNO dan Bahagian kepada Menteri besar itu tetap utuh, apalagi selepas terbukti UMNO Terengganu kini padu.
Kepaduan itu ditunjukkan melalui adanya bekas ’10 Budak Hitam’ yang terus terpilih bertanding selain ‘bekas Exco dan ADUN’ turun padang bagi menjamin kemenangan calon Barisan Nasional pada PRU13 baru-baru ini.
Kalau ada ‘cah keting’ atau boikot daripada mereka, Terengganu kini sudahpun menjadi negeri pembangkang dan PAS kembali berkuasa di negeri ini.
Namun UMNO dan Barisan Nasional terus kekal berkuasa dan membuktikan Ahmad Said bekerja keras mempertahankan kuasa Barisan Nasional di negeri ini.
Mahu dikatakan merosot sokongan terhadap Barisan Nasional?
Negeri lain juga menghadapi masalah yang sama.
Najib sendiri gagal mencipta majoriti dua pertiga pada pilihan raya pertama untuk dirinya mendapatkan mandat rakyat bagi mengesahkan kedudukannya sebagai Perdana Menteri keenam sejak 2009 yang lalu.
Tidak pernah berlaku dalam sejarah UMNO dan Barisan Nasional!
Najiblah Perdana Menteri pertama yang gagal mendapatkan majoriti dua pertiga di Dewan Rakyat, sedangkan Tun Dr Mahathir Mohamad berjaya melakukannya pada pilihan raya umum 1982 dan Tun Abdullah Ahmad Badawi melakukannya dengan cemerlang pada pilihan raya umum 2004!!!