ANTARA KABINET 1988 DAN 2009

Dua puluh tahun berlalu.

Saya masih ingat pada awal malam pemilihan UMNO 1988 ketika menunggu keputusan, saya berada di Sri Perdana. Ketika itu keresahan memang terbayang pada wajah Tun Dr Mahathir Mohamad dan isterinya, Dr Siti Hasmah Mohd Ali.

Keresahan juga terbayang pada penyokong Dr Mahathir ketika itu kerana jika tewas akan berakhirlah ‘riwayat politik Dr Mahathir’ dan akan ada perubahan besar dalam scenario politik Malaysia.

Saya masih ingat dengan jelas kerana ketika itu saya ditugaskan oleh Berita Harian untuk membuat liputan berkenaan. Selain menulis berita, peristiwa penting mengenai pemilihan 1988 saya garapkan dalam buku saya “UMNO Baru Milik Siapa” diterbitkan oleh percetakan Allahyarhamn Pak Harun – Percetakan Pena di Jalan Pahang.

Saya berterimakasih kepada Saudara A Jalil Ali (kini orang besar di Karangkraf) kerana mengusahakan buku berkenaan diterbitkan selain kepada Allahyarham Halim Mahmood (bekas penulis buku politik) yang turut menilai kandungannya.

Ini adalah buku politik saya yang kedua selepas “Sejarah Perjuangan Pemuda UMNO” diterbitkan pada 1985 berdasarkan tesis ijazah sarjana M.Soc.Sc pada 1982.
Berbalik kepada suasana di Sri Perdana malam itu, ia tidak semeriah dan seramai mana, dan apabila diumumkan keputusan yang memberikan kemenangan kepada Dr Mahathir sebagai Presiden UMNO, majlis di Sri Perdana itu pun bagaikan berakhir.

Dan selepas keputusan, ada reshuffle Kabinet dan ramai menteri dan timbalan menteri yang digugurkan daripada kumpulan yang menyokong regu-Razaleigh Musa.
Yang paling terserlah ialah Tengku Razaleigh Hamzah (Menteri Perdagangan Antarabangsa dan Industri) Menteri Luar, Datuk Rais Yatim, Menteri Kemajuan Tanah dan Wilayah, Datuk Seri Adib Adam, Menteri Besar Johor, Datuk Shahrir Samad, serta beberapa yang lain selain Datuk Radzi Sheikh Ahmad (Timbalan Menteri Dalam Negeri), Datuk Paduka Rahmah Othman (Timbalan Menteri Pengangkutan) serta ramai lagi.

Mereka yang dilantik baru ramai juga daripada kalangan ‘ikan kering yang hidup semula apabila diberikan air, “ termasuklah Datuk Seri Mohamed Rahmat. Beliau kembali ke Kementerian Penerangan.

Kebetulan ketika itu Mohamed ialah Ahli Parlimen Pulai yang sebelum itu digugurkan oleh Dr Mahathir sebagai Menteri Penerangan dan dijadikan Duta ke Indonesia tetapi berstatus menteri.
Hakikatnya, ketika itu banyak juga kalangan yang baru dilantik bagaikan tangkap muat sahaja.
Jadi apabila Dr Mahathir berkata dalam blognya: “Jika Kerajaan Najib berkehendakkan kelainan daripada Abdullah maka penyokong Abdullah tidak boleh turut serta”, ia mengingatkan saya kepada tindakan Dr Mahathir terhadap Kabinet 1988 itu.

Banyak pihak mengatakan Kabinet yang dibentuk selepas pemilihan 1988 itu adalah yang ‘paling lemah’ walaupun mempunyai pemimpin seperti Tun Ghafar Baba, Sanusi Junid, Anwar Ibrahim, Yusof Nor, Rafidah Aziz dan beberapa yang lain.

Yang pasti, mereka yang memihak kepada Dr Mahathir, walaupun baru dan kurang pengalaman memperoleh jawatan yang baik dan sebagai Presiden parti, Dr Mahathir terpaksa memilih di kalangan mereka yang setia kepadanya.

Ruang dan peluang ini sebenarnya antara punca membolehkan Datuk Seri Anwar Ibrahim melebarkan pengaruhnya dan tidak pelik jika hanya beberapa tahun selepas itu beliau melonjak ke kerusi Timbalan Presiden UMNO selain Menteri Kewangan dan Timbalan Perdana Menteri.
Malah Datuk Seri Mohd Najib Razak sendiri turut mendapat habuan kerana ‘setianya’ kepada Dr Mahathir.

Dan Kabinet ‘ setia’ ini bertahan beberapa ketika sehinggalah pilihan raya 1990 yang menyebabkan Kelantan ‘lingkup’ dan tidak dapat diambil balik oleh Barisan Nasional selepas empat percubaan pilihanraya umum 1995, 1999, 2004 dan 2008.
Kemenangan Pas dan sekutunya Parti Melayu Semangat 46 pimpinan Tengku Razaleigh Hamzah pada 1990 itu pada asasnya diakibatkan oleh pemilihan 1988 dan ‘bahananya’ dirasai hingga kini.

Malah cubaan Tengku Razaleigh sendiri sebagai Pengerusi Perhubungan UMNO Kelantan turut gagal pada 1999.

Dan jika ditakdirkan Datuk Seri Mohd Najib Razak menjadi Perdana Menteri dan beliau akan membantuk Kabinetnya tahun depan, apakah beliau akan bersandarkan kepada formula ‘setia’ atau ‘perpaduan’ dalam UMNO?

Perlukah beliau membawa kembali mereka seperti Rafidah Aziz, Tengku Adnan Tengku Mansor seperti Dr Mahathir membawa kembali Mohamed Rahmat dan Tun Ghafar pada 1988 kerana membalas budi atau sebuah Kabinet untuk ‘bergerak ke hadapan?”

Atau apakah mereka yang dikatakan menyokong kuat Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi seperti Datuk Ir. Mohd Zin Mohamed, Datuk Ahmad Shabery Cheek
Datuk Azalina Othman Said, Datuk Seri Khaled Nordin, Datuk Muhammad Mohd Taib serta beberapa yang lain akan digugurkan?

PAK LAH TERLALU BAIK HATI!

Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi semalam secara rasmi mendedahkan bahawa Tan Sri Muhyiddin Yassin adalah orang yang menimbulkan isu mempercepatkan peralihan kuasa dilakukan dengan membuat kenyataan-kenyataan di Singapura.

“Semua orang dah bersetuju. Mereka sendiri tak kata tak bersetuju. Datuk Seri Mohd. Najib dengan saya dah ada persetujuan yang direstui dan dipersetujui oleh ahli-ahli Majlis Tertinggi UMNO,” katanya.

Yang pasti, Abdullah hanya dapat menyatakan rasa kecewa terhadap Naib Presiden UMNO itu yang juga Menteri Perdagangan Antarabangsa dan Industri kerana tidak mengendahkan keputusan peralihan kuasa yang dipersetujui antara beliau dan Najib pada Mac tahun depan.

“Sebenarnya dialah (Muhyiddin) yang menimbulkan isu mempercepatkan peralihan kuasa dilakukan dengan membuat kenyataan-kenyataan di luar, di Singapura.,” katanya di Kota Kinabalu.

Itulah Abdullah! Itulah sikapnya selama ini yang hanya tahu berkata-kata tetapi tidak ada tindakan sewajarnya.

Satu sikap Abdullah yang tidak menguntungkan diri dan politiknya ialah beliau tidak pernah mahu bertindak. Bukan lembik tetapi mungkin ‘tidak sampai hati”.

Menurut seorang kawan, kelemahan ketara Abdullah ialah walaupun dia tahu ‘musuh’ di depan mata, dia tidak ‘menembaknya’.

Lantas saya bertanyakan kepadanya, “Apa yang Pak Lah boleh buat?”
“Tak kan tak boleh agak. Kuasa siapa melantik Muhyiddin sebagai Menteri?”

“Apa maksud awak? Tak kan nak gugurkannya daripada Kabinet kerana meminta peralihan kuasa dipercepatkan?” tanya saya.

“Itulah masalah Pak Lah. Dia tidak sampai hati dan biarkan orang hentam dia walapun oleh orang yang beliau lantik sebagai Menteri.

Tak kan Muhyiddin betul semua, tidak ada yang bengkok?” kata beliau menegakkan hujahnya.

Saya mengeluh panjang. Bagaimana mahu ‘mengenakan’ atau memecat Muhyiddin? Apa kesalahannya? Apa alasan mahu dicari untuk menggugurkannya?

Bagi saya apa kesalahan, salah laku atau bentuk tuduhan yang boleh dikenakan kepada beliau untuk menggugurkannya daripada jawatan berkenaan walaupun hakikatnya ‘melantik atau menggugurkan Menteri adalah dalam bidang kuasa atau perogetif Perdana Menteri?” “Maksudnya?” tanya saya.

Katanya, Abdullah pasti tahu banyak perkara mengenai Muhyiddin. “Tak kan betul semua....:” tegasnya. Pasti ada yang kurang dan cacat cela di atas diri seseorang.

Menurutnya, kalau pun kini Muhyiddin tidak ada cacat cela, bagaimana ketika menjadi Menteri di kementerian Pertanian, Belia dan Sukan atau sebelum itu. Atau boleh buka semula fail ketika beliau Menteri Besar Johor. Nak atau tak nak saja,”

Saya berdiam diri. Tidak banyak saya ketahui tentang Muhyiddin.
Kawan saya itu menjelaskan, bayangkan kalau Muhyiddin tidak jadi Menteri, apakah beliau akan disokong seperti sekarang?

Saya akui, yang pasti, jika Muhyiddin tidak menjadi Menteri, beliau tidak akan dilayan atau disanjung ketika ke sana kemari untuk berkempen.
Kata kawan saya, lihat sahaja Tan Sri Muhamad Mohd Taib ketika tiada jawatan, tidak banyak yang mempedulikan beliau.

“Malah kini, apa jadi dengan Datuk Seri Tengku Adnan Tengku Mansor, siapa yang mengelilingi dia? Nasib baik jadi Setiausaha Agung UMNO, kalau tidak....” kata beliau.
Atau lihat sahaja Tan Sri Annuar Musa, kerana Kelantan kalah pilihan raya dan beliau tiada apa jawatan di peringkat Pusat, hanya mendapat satu pencalonan sahaja untuk kerusi Naib Presiden.
Malah, menurut kawan saya, boleh tanya juga dengan Datuk Seri Jamaluddin Jarjis, Datuk Seri Osu Sukam atau beberapa yang lain, bagaimana sukarnya mendapatkan sokongan pemimpin UMNO Bahagian apabila sudah tidak ada jawatan Kabinet.

Lebih jauh, lihat sahaja Tun Dr Mahathir Mohamad sendiri, beberapa ketika beliau tidak dipedulikan, malah mendekati beliau pun tidak ramai yang berani.

Saya akui hakikat ini kerana melihat sendiri selepas pertembungan UMNO 1988, bagaimana kedudukan Datuk Seri Rais Yatim, Datuk Seri Radzi Sheikh Ahmad, Datuk Seri Adib Adam, Datuk Manan Othman, Datuk Abdul Ajib Ahmad dan lain-lain yang bukan sahaja ‘bertaburan ‘selepas digugurkan daripada Kabinet tetapi mengambil masa yang lama untuk pulih.
Dan kalaupun pulih, tidak sepenuhnya seperti sebelum 1988 yang ramai daripada mereka berkedudukan ‘high profile”.

Berbalik kepada Muhyiddin, kawan saya itu tidak yakin penafian Muhyiddin bahawa dalam suasana pemilihan parti sekarang, banyak pihak dilihat cuba memutar belit kenyataannya.
Muhyiddin semalam berkata ada pihak yang mendakwa beliau cuba mendesak Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi menyerahkan kepimpinan lebih awal apabila mengemukakan pandangan berhubung tempoh pemilihan yang dianggap sebagai panjang.

''Media tanya saya apa pandangan tentang tempoh kempen yang menjangkau lebih empat bulan dan saya pun kata tempoh itu panjang. Saya tak kata apa-apa yang lebih daripada itu seperti cadang pinda tarikh atau apa ke.

''Jadi jangan salah tafsir. Dalam situasi sekarang macam-macam orang nak putar belit kenyataan saya. Saya sebut kempen bukan peralihan. Peralihan saya tak sentuh.

''Tapi adalah satu surat khabar ini yang menghentam saya kata saya desak Pak Lah berhenti. Mana ada, saya tahu bahasa saya,'' katanya ketika ditemui pemberita pada majlis rumah terbuka Aidilfitri di kediamannya semalam.
Yang pasti, akhbar sekali lagi jadi sasaran.

Tidak apalah. Yang pasti, Abdullah merujuk kepada kenyataan Muhyiddin di Singapura.
Sementara Muhyiddin sendiri sudah menjelaskan, berhubung tempoh peralihan kuasa Mac ini, beliau menghormati apa yang telah diputuskan kedua-dua pemimpin tentang tarikh berkenaan.
Kini terserah kepada ahli untuk menentukan kedudukannya.

Beliau pun sudah mengatakan bahawa “Allah yang menentukan kerana Allah yang menggerak hati perwakilan,'' ujarnya.
Lagipun, tegas beliau: “Ini sistem demokrasi. Ahli yang menentukan bukan saya. Kalau fikir saya sesuai, layak maka pilihlah saya.”
Dan kepada Abdullah, itulah nasib yang menimpa beliau.

Kesian! Terlalu mahu berlembut dan menganggap rejimnya yang mempertahankan demokrasi .
Tetapi akhirnya Abdullah bukan sahaja membenarkan pembangkang naik kepala malah kepala Abdullah juga ‘mahu dipijak’ oleh pemimpin UMNO dan Menteri Kabinet yang beliau sendiri lantik dan mengangkatnya!

BACA DAN FIKIRLAH...

Saya tidak berani komen atau mengutarakan sebarang pendapat. Kalau komen pasal Melayu nanti ada yang mengatakan saya ‘asobiyah’ dan kalau komen pasal Islam, saya tidak belajar sekolah pondok atau lulusan Universiti Islam Antarabangsa. Saya hanya meletakkan keratan akhbar ini untuk sama-sama kita renungkan.
Pertahankan Melayu - Ulama
Oleh AMIRAH AMALY SYAFAAT

KUALA LUMPUR 18 Okt. - Persatuan Ulama Malaysia menyeru semua pertubuhan bukan kerajaan (NGO) Islam di negara ini bersatu bagi menghalang segala perkara yang boleh menggugat kedudukan agama Islam, orang Melayu dan institusi diraja.

Yang Dipertuanya, Datuk Sheikh Abdul Halim Abdul Kadir berkata, menerusi penyatuan itu, semua perkara yang boleh merosakkan hak keistimewaan orang Melayu serta pribumi Sabah dan Sarawak sentiasa terpelihara seperti yang termaktub dalam Perlembagaan Persekutuan.

Menurutnya, perpaduan di kalangan masyarakat berbilang bangsa di negara ini akan hancur apabila ada pihak yang cuba mempertikaikan segala ciri-ciri Melayu termasuk menyamakan asal usul dengan kaum lain. ''NGO Islam perlu bersatu dalam perkara ini.

Jangan biarkan ada pihak yang sengaja mengambil kesempatan ke atas kita. Jadikan peringatan daripada raja-raja Melayu itu sebagai sempadan," katanya. Beliau berkata demikian kepada Mingguan Malaysia pada Majlis Sambutan Aidilfitri anjuran bersama Persatuan Ulama Malaysia, Koperasi Muslimin Malaysia Berhad dan Yayasan Muslimin (M) Berhad.
Beliau mengulas kenyataan akhbar khas raja-raja Melayu mengenai peranan Yang di-Pertuan Agong dan raja-raja Melayu berhubung hak keistimewaan, kedudukan, kemuliaan atau kebesaran raja-raja Melayu, agama Islam, bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan, kedudukan istimewa orang Melayu dan kepentingan sah kaum-kaum lain mengikut Perlembagaan Persekutuan.

Sheikh Abdul Halim memberitahu, kenyataan akhbar khas itu menunjukkan raja-raja Melayu memandang serius setiap kejadian yang berlaku di dalam negara.

ARUS NAJIB-MUHYIDDIN TERLALU KUAT

Ada beberapa isyarat yang boleh dijadikan panduan dalam pemilihan khususnya untuk jawatan Presiden dan Timbalan Presiden parti.

Isyarat paling penting ialah untuk jawatan Presiden. Sehingga ini pencabar yang satu-satunya kepada Datuk Seri Najib Tun Razak ialah Tengku Razaleigh Hamzah.

Bagaimanapun, Ketua UMNO Bahagian Gua Musang itu tidak mendapat sebarang pencalonan, walaupun namanya naik di beberapa Bahagian UMNO untuk mencalonkannya.

Menurut laporan Bernama, sehingga jam 7 malam semalam, Najib mendapat 59 pencalonan, termasuk daripada kesemua 15 bahagian Umno yang mengadakan mesyuarat semalam.
Had kelayakan pertandingan bagi jawatan Presiden ialah 58 pencalonan.

Ini bermakna Timbalan Perdana Menteri itu layak bertanding bagi jawatan Presiden setelah mendapat pencalonan melebihi had kelayakan.

Yang menariknya, beliau adalah calon tunggal untuk jawatan itu setakat ini setelah 59 daripada 191 bahagian Umno mengadakan mesyuarat perwakilan masing-masing, bermula 10 Oktober lepas.

Apakah maknanya ini?
Ia membuktikan bahawa Najib benar-benar mendapat sokongan padu biarpun ada beberapa percubaan sebelum dan semasa untuk menggagalkan Najib menjadi Presiden UMNO dan secara automatik Perdana Menteri.

Ada rakan memberitahu, sebelum pengumuman terakhir pelan peralihan kuasa terbaru – Presiden UMNO mengambil keputusan untuk tidak mempertahankan jawatan – ada usaha besar bagi menjamin agar Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi mempertahankan jawatan Presiden UMNO pada pemilihan akan datang.

Dilaporkan seseorang yang dikatakan bertaraf Menteri bersama beberapa rakan-rakan mereka menyediakan dana lebih RM40 juta bagi menjayakan usaha “Kenapa Abdullah Mesti DiPertahankan”.

Hakikatnya Najib dan orang-orangnya tahu siapa dalang kumpulan ini kerana kebetulan penggerak itu juga seseorang yang dikatakan terlalu ‘anti-Mahathir’.

Tidak diketahui kenapa orang berkenaan ‘tidak suka’ Tun Dr Mahathir Mohamad tetapi ketika kali pertama beliau bertanding Parlimen pada 1999, pencalonannya dipersetujui Dr Mahathir.
Rakan berkenaan memberitahu memang orang ini ‘orang Pak Lah 100 peratus’ kerana dia merasakan mendapat kedudukannya hari ini kerana jasa dan budi Abdullah sejak menjadi Perdana Menteri.

Usaha mempertahankan Abdullah itu bukan sekadar memujuk bahagian-bahagian tidak mencalonkan Najib sebagai calon Presiden, malah kerja-kerja ‘mempertahankan Abdullah’ juga akan dibuat dengan cara yang berbagai, termasuk bahan cetakan.
Hakikatnya, orang ini bimbang jika Najib menjadi Perdana Menteri, dia mungkin diletakkan di kementerian kurang penting atau digugurkan terus.

Berkaitan itu, ada seorang rakan menyatakan ada pihak yang ada kaitan dengan orang berkenaan meminta beliau serta beberapa yang lain melakukan penyelidikan dan menyediakan dokumen yang berkisar sekitar “Kenapa Abdullah Mesti DiPertahankan”.

Menurut rakan berkenaan, permintaan itu dibuat sebelum berlangsungnya Pilihanraya Kecil Permatang Pauh.

Bagaimanapun, ketika kempen hangat berjalan dan seminggu sebelum pilihan raya berkenaan berlangsung, apabila rakan saya menanyakan perkara itu kepada pihak berkenaan, mereka seperti ‘hilang selera’.

Menurut rakan berkenaan, kumpulan ini yang turut menjalankan kempen di Permatang Pauh dan kebetulan Najib sebagai ‘kepala pilihan raya kecil itu’, turut mengumpulkan data ‘serangan pembangkang terhadap Najib’ untuk dijadikan bahan bagi ‘membelasah Najib’ untuk ‘mempertahankan Abdullah’.

Apapun, selepas pilihan raya berkenaan selesai dan pengumuman demi pengumuman dibuat mengenai peralihan kuasa, kumpulan itu semakin lemah dan projek “Kenapa Abdullah Mesti DiPertahankan” menjadi longgar.

Ketua kumpulan itu yang mulanya berselera untuk bertanding jawatan tinggi parti akhirnya ‘mengalah’ dan bertanding mempertahankan kerusi Ahli Majlis Tertinggi (MKT) sahaja.
Malah, bahagiannya turut mencalonkan gandingan Najib- Tan Sri Muhyiddin Yassin yang menunjukkan beliau mengalah, mungkin untuk sementara.

Kumpulan itu juga kini sunyi-sepi apalagi Muhyiddin, yang juga Naib Presiden UMNO dan Menteri Perdagangan Antarabangsa dan Industri semalam layak bertanding bagi jawatan an Timbalan Presiden Umno setelah mendapat pencalonan melebihi had kelayakan.

Muhyiddin menerima tambahan empat lagi pencalonan iaitu daripada Umno Bahagian Gerik, Lenggong, Ledang dan Bakri, menjadikan jumlah keseluruhan pencalonannya sebanyak 42.
Had pertandingan bagi jawatan Presiden Timbalan Presiden ialah 39 pencalonan.

Beliau meninggalkan jauh dua lagi calon jawatan Timbalan Presiden iaitu Menteri Kemajuan Luar Bandar dan Wilayah Tan Sri Muhammad Muhamad Taib dan Ketua Menteri Melaka Datuk Seri Mohd Ali Rustam turut menerima pencalonan semalam.

Mohd Ali menerima sembilan pencalonan baru dengan menjadikan jumlah pencalonan yang diterimanya sebanyak 12 manakala Muhammad kini memperoleh sejumlah lima pencalonan setelah menerima dua lagi pencalonan semalam.