Apapun, saya bersetuju jika Najib diminta memastikan mana-mana calon yang diketahui mengamalkan politik wang dan menang dalam pemilihan UMNO kali ini, tidak dilantik menjawat sebarang jawatan dalam kerajaan.
Bekas Perdana Menteri, Tun Dr. Mahathir Mohamad menganggap Najib adalah peringkat terakhir pemulihan UMNO yang memegang kunci memastikan calon-calon pengamal politik wang tidak diberi ruang dan jawatan dalam Kabinet beliau.Katanya, jika calon-calon pengamal politik wang masih terlepas dan terpilih untuk menang, maka UMNO akan hilang menjelang Pilihan Raya Umum Ke-13.
Selain pandangan Dr Mahathir, satu tulisan sebagai respon kepada posting saya 21 Mac lalu iaitu, “Nasib Mohd Ali di tangan Najib” yang ditulis oleh sritribuana, cukup menarik untuk direnungi bersama.
Kata sritribuana (saya perturunkan penulisan asal tanpa sebarang suntingan):
Pesanan Untuk Najib: Jangan Ulangi Kealpaan Pak Lah.
Manusia dilahirkan dengan nafsu dan sifat tamak haloba. Mustahil rasuah boleh dihapuskan secara total. Walaubagaimana pun ia boleh dikurangkan dengan berbakalkan komitmen yang sesungguh hati untuk tidak akan bertolak ansur dalam perkara ini.
Sekiranya tidak ada komitmen dan ketegasan, rasuah akan membudayakan masyarakat.Akhirnya ia akan menjadi amalan yang normal, malah boleh diterima sebagai amalan dan budaya yang wajib ditaati dulu kini dan selamanya.
Dalam isu memerangi rasuah, peri pentingnya ialah pihak atasan perlu mengambil langkah yang tegas. Tanpa belas ehsan.
Demi kepentingan ugama,bangsa dan negara. Langkah bijak Singapura boleh dijadikan teladan bagaimana mereka memerangi rasuah dengan jayanya. Menu yang diguna-pakai oleh pemimpin mereka ialah ketegasan dan keberanian.
Hasil keberanian para pemimpin atasan mereka untuk bertindak dengan tegas tanpa memilih bulu,(without fear or favour) Singapura tidak dihantui oleh perasuah. Menikmati kemakmuran ekonomi.sosial dan politik yang harmoni dan terkawal.
Sebenarnya sedar atau tidak kita ada dua entiti untuk bertindak; keberanian eksekutif untuk bertindak dan keduanya ialah menerusi ‘criminal justice system’ telah sedia ada dinegara kita.
Perdana Menteri dengan kuasa eksekutif boleh bertindak dengan segera memecat, secara sopan menasihati supaya melepaskan jawatan, terus tidak melantik atau melantik semula ( reappointing) menteri dan mana-mana administrator yang pada pandangan umum mempunyai rekod yang boleh menjuruskan kepada persepsi ramai bahawa orang berkenaan adalah perasuah.
Perdana Menteri harus meletakkan satu tanda aras(benchmark) atau standard. Walaupun dalam system pengadilan kita mengatakan bahawa seseorang itu tidak bersalah sehingga dia dibuktikan bersalah di Mahkamah Jenayah (Innocent till proven guilty is in a criminal court) tetapi apabila seseorang itu terlibat dengan jawatan dimana kredibiliti dan integriti menjadi taruhan, orang sebegini pun tidak layak diberi jawatan.
Entiti kedua ialah melalui pendakwaan jenayah secara agresif di mahkamah. Di sini memerlukan pembuktian yang mampu merentasi sempadan keraguan. Agenda politik harus diketepikan. Kalau tidak keadaan akan bertambah buruk.
Keupayaan sebegini wajid dikedepankan untuk menzahirkan keinginan yang ‘sesungguh hati’dalam usaha membebaskan Negara dari kemelut rasuah.
Pendakwaan tidak seharusnya terikat dengan pengaruh dan kehendak politik mana-mana pihak. Sebelum ini keadaan begitu memang wujud kerana BPR tidak bebas.Sekarang sudah berbeza. BPR sudah pun dinobatkan sebagai SPRM.
Sebuah badan bebas. Komuniti mengharapkan SPRM menjadi makanisma yang telah diberi tanggungjawab, tentunya amat bertanggungjawab melaksanakan tugas untuk kepentingan rakyat secara berkesan.
Tidak dinafikan bahawa perasuah perlu mendapat pembelaan apabila mereka didakwa. Mereka boleh mendapat khidmat dari mana-mana peguam. Itu hak mereka. Itu bukan isu yang kita hendak lontarkan disini.
Mahkamah adalah bertanggungjawab mendengar setiap kes. Isu sebenarnya ialah pastikan jangan ujud ‘kangaroo court’ dalam Palace of Justice.
Dato Seri Abdullah Ahmad Badawi selaku Perdana Menteri, awal-awal lagi sudah diberi dua peluang keemasan oleh Allah S.W.T untuk membukti serta mezahirkan kesungguhan beliau membenteras rasuah secara agresif. Beliau gagal melaksanakan sumpah dan janji beliau bukan kepada rakyat Malaysia sahaja tetapi juga janji beliau kepada Allah S.W.T.
Kes pertama ialah berhubung tuduhan rasuah terhadap Kasitah Gadam. Persoalannya kenapa sehingga sekarang kes berkenaan masih tertangguh?
Kes kedua ialah Isa Samad, orang kanan dalam UMNO dan kabinet yang telah didapati bersalah mengamalkan politik wang oleh Lembaga Disiplin Parti. Abdullah hanya menjadi penonton.Tidak melakukan apa-apa tindakan yang positif samada membuat pengumuman terbuka supaya Isa Samad berhenti atau diberhentikan,tetapi membiarkan perkara ini menjadi perdebatan yang hiruk-pikuk daripada rakyat. Isa akhirnya, melepaskan jawatan menteri secara ‘paksa rela’ disebabkan kemarahan rakyat.
Dato Seri Abdullah Ahmad Badawai selaku Perdana Menteri dengan cuainya terlepas dua peluang keemasan tersebut. Atas kealpaan itulah masyarakat mendapat persepsi bahawa beliau adalah pelindung kepada perasuah.
Kemurkaan Allah S.W.T. seterusnya ialah apabila Dato Seri Abdullah Ahmad Badawi mengimport pemain-pemain politik yang dikitar semula sebagai komposisi pentadbiran dalam UMNO dan juga kabinet. Tan Sri Rahim Tambi Chik, Tan Sri Muhd Muhammad Taib, Tengku Adnan Mansor telah menjadi liabiliti kepada organisasi UMNO.
Selain itu, Brig.General Husainey(Setiausaha Kerja UMNO) dan Hafarizam peguam UMNO yang masih mentah tentang perjuangan bangsa juga menyumbangkan kecelakaan kepada UMNO.
Apa kurangnya pula Annuar Musa? Hari ini Kelantan kalah teruk dalam PRU, esoknya dianugerah Tan Sri.. Tokoh politik Kelantan yang kontroversi, menobat Sultan Kelantan di padang bola di Ketereh. Hingga kini UMNO Kelantan kebuntuan strategi akibat kerenah Tan Sri Annuar Musa.
Ringkasnya, YAB. Perdana Menteri gagal memenuhi sumpah dan janji beliau kepada Allah dan rakyat semasa menanggung tugas. Beliau juga gagal ‘Mencari Damai Abadi’.
No comments:
Post a Comment