HENDAK SERIBU DAYA...

Anak saya adalah seorang daripada 518,616 pelajar yang menduduki Ujian Pencapaian Sekolah Rendah (UPSR) tahun 2008 dan semalam, Aniq Farhan mendapat keputusan dengan kedua-dua A dalam Sains dan Matematik.

Anak saya adalah kumpulan pertama yang terbabit dalam Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI) sejak 2003 (Tahun Satu).

Dia belajar di sekolah rendah jenis kebangsaan Cina (SRJKC) yang juga belajar kedua-dua mata pelajaran –Sains dan Matematik - dalam Bahasa Cina.

Semalam Menteri Pelajaran, Datuk Seri Hishamuddin Hussein, berkata daripada 511,875 sampel calon, 159,234 pelajar atau 31.1 peratus menjawab soalan Sains dalam bahasa Inggeris, berbanding 1,324 pelajar (2007) dan 1,035 pelajar (2006), manakala 108,842 pelajar (21.3 peratus) menggunakan campuran bahasa ibunda, Melayu dan Inggeris.

Seramai 238,153 pelajar atau 46.6 peratus pula menjawab soalan Matematik dalam bahasa Inggeris dan 39,570 pelajar atau 7.7 peratus menggunakan bahasa ibunda, Melayu dan Inggeris.

Memanglah pada peringkat permulaan kami bimbang kerana menghadapi kadaan sedemikian berbanding abangnya yang pada UPSR 2006 mengambil ujian Matematik dan Sains dalam bahasa Cina yang kedua-duanya juga mendapat pangkat A.

Saya bersetuju dengan kata-kata Menteri berkenaan bahawa keputusan Ujian Pencapaian Sekolah Rendah (UPSR) 2008 yang diumumkan semalam membuktikan pelaksanaan Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI) sejak 2003, dikatakan tidak menjejaskan prestasi murid.

Jadi kenapakah kita perlu undur dan tunduk kepada desakan-desakan pihak tertentu sedangkan apa yang cuba diperkenalkan oleh bekas Perdana Menteri, Tun Dr Mahathir Mohamad ini terbukti berjaya.

Persoalannya daripada pemerhatian saya ialah, kenapa pihak tertentu yang mirip kepada sekolah kebangsaan (Sk) banyak membuat bising sedangkan suara daripada mereka mewakili SRJKC begitu sedikit?

Soal menegakkan bahasa atau mementingkan bahasa ibunda tidak timbul sekarang kerana bahasa bagi orang Malaysia kini bukan bukan lagi Bahasa Melayu semata-mata.

Kebimbangan itu apakah berkisar sekitar masalah guru yang tidak berkemampuan mengajar dalam Matematik dan Sains bahasa Inggeris atau penerimaan murid?

Jika demikian, latihan hendaklah diperhebat dan kementerian perlu mengenal pasti mengatasi masalah ini.

Sebenarnya tidak rugi kalau mahir dalam bahasa tambahan selain bahasa ibunda.

Kritik terhadap pelaksanaan PPSMI juga selalunya dirujuk kepada kebimbangan bagi sekolah pedalaman dan luar Bandar.

Namun, menurut Hishammuddin, sebelum ini sekolah yang gagal biasanya di pedalaman atau luar bandar serta daif, tetapi tahun ini sekolah di kawasan berkenaan turut mencatat kejayaan.
“Ini menunjukkan agenda merapatkan jurang digital tercapai, sekali gus menjayakan matlamat saya untuk ‘meratakan padang permainan’ tadi,” katanya.

Memanglah hak kerajaan untuk menentukan sama ada PPSMI akan terus dilaksanakan bukan semata-mata bergantung kepada keputusan peperiksaan kali ini kerana ia memerlukan perbincangan dan kajian menyeluruh.

Kata Hishamuddin, kementerian sedang meneliti keputusan UPSR dan akan dibentangkan ke mesyuarat meja bulat sebelum sebarang kata putus dibuat.

Beliau berjanji untuk mengambil pendekatan yang realistik dengan mendengar pandangan semua pihak, antaranya ahli akademik serta ahli politik termasuk pembangkang.

Baiklah jika demikian tetapi apa juga keputusan, kita perlu juga berfikir mengenai kualiti pelajar kita dan jika perlu pembaikan, lakukan segera.

Walaupun ada yang menganggap keputusan UPSR bukan untuk mencari atau mendapatkan pekerjaan tetapi persediaan ke arah bersaing dalam dunia yang mencabar di masa hadapan bermula dari sekolah rendah lagi.

Minda perlu berubah – jangan mengharapkan pekerjaan dengan kerajaan semata-mata!
Ibu bapa jangan mengeluh dan menyalahkan orang lain jika anak kita tidak diterima bekerja kerana kekurangan bahasa.

Dalam dunia pekerjaan, kemahiran satu perkara tetapi komunikasi dan seninya menjadi antara penentu penting dalam budaya dan pergaulan antara pekerja.

Gagal berkomunikasi dengan baik akan menjejaskan perhubungan antara pekerja dengan pekerja dan pekerja dengan bosnya atau orang di bawahnya.

Jika masalah ini berlaku akan wujud kepincangan kepada sesebuah syarikat atau organisasi.
Persoalannya apakah majikan atau pemilik sesebuah syarikat mahu mengambil risiko dengan pekerja kurang mahir, termasuk kurang mah